Depresja

Nefrectinie.

Porozmawiajmy i o tym.

girlinthemirror

Cóż, jak każdy miewam załamania, ale myślę, że nigdy nie przechodziłam prawdziwej depresji i nie chciałabym by do tego doszło. O depresji nie mówi się zbyt wiele, bo to nie jest miłe i z pewnością zostawia ślady na psychice.
Nie wiem czy mogę się na ten temat głębiej wypowiedzieć, bo nie mam takich doświadczeń, nie tak poważnych.

Nimrodel

Stanowczo żadna z nas nie przechodziła prawdziwej depresji, chociaż mogło nam się tak wydawać. Depresja to bardzo poważna choroba, łyka się na nią psychotropy... A te nasze "załamania" i "doły" to raczej chandra. Wiadomo, czasem większa, czasem mniejsza.

Nefrectinie.

Śmieszą mnie nastolatki, które to czasami w kółko mówią o tym, że mają depresję, bo coś im nie wyszło. Albo te liczne opisy na gg mówiące o depresji, a linijkę niżej tekst w stylu "pozdrowienia dla misiaczków", "buźka kochanieńkie" itp... No podejść i tylko z patelni przywalić, bo za przeproszeniem taka osoba g.wno wie o depresji. Na pewno nie siedziałaby wtedy na gg...

Dla niektórych depresja może wydawać się tylko jakimś tam przejściowym, krótkim okresem w życiu człowieka, ale nie zapominajmy, że takie depresje często wywołują wiele chorób, zaburzeń w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu, zanikiem miesiączki u kobiet.
Zdarza się także, że osoby, które od dłuższego czasu są w stanie depresyjnym, decydują się na odebranie sobie życia...

Rapujący_Pieróg

Hm, Nim, nie można tego tak pochopnie osądzać. Może sama nie wiesz ile wokół ciebie ludzi z depresją i tysiącami innych zaburzeń psychicznych. Bardzo łatwo to przeoczyć. Smutek można rozdmuchać i zakorzenić w sobie z byle powodu, to wszystko zależy od siły psychiki konkretnej jednostki. Jednemu wystarczy zła ocena, żeby rozpocząć taki 'cykl', innemu śmierć bliskiej osoby. Wiem jedno- jak się w takie czy podobne bagno wejdzie i trochę w nim posiedzi, to zna się swoje schorzenie na wylot. Banalnie łatwo oszukać otoczenie. Sznyty zrobi się w strategicznym miejscu, popłacze w wannie przy włączonym radiu, palce wetkniesz do gardła kiedy akurat rodzice wyszli na zakupy, do tego ładny uśmiech i jesteś stuprocentowo przeciętną dziewczyną. Kogoś takiego może przejrzeć tylko inny chory.

Nimrodel

Okej, wiadomo - są osoby w naszym wieku, które rzeczywiście cierpią na depresję. Nie należy oceniać pochopnie - ani w jedną stronę, ani w drugą. Najpierw to trzeba się w ogóle zastanowić, co to jest depresja. Bo myślę, że to, że człowiek bardzo często jest smutny, np. w domu, a w szkole jednak często się śmieje i żartuje, nie jest chory na depresję. Po prostu potrzebuje towarzystwa, kogoś z kim mógłby porozmawiać na proste, nieważne tematy. Często samotność może spowodować, że zaczniemy przejmować się wszystkim, co pójdzie nam źle i ciągle będziemy smutni/zestresowani itp., ale to nie znaczy, że od razu zaczynamy wpadać w depresję.

Nefrectinie.

Dokładnie. Poza tym depresja nie bierze się niewiadomo skąd. Jeśli jesteśmy smutni, bo np czujemy się w danej chwili samotnie, to jesteśmy po prostu smutni. Depresję wywołuje konkretny czynnik, który w jakiś sposób targnie naszą psychiką.

Rapujący_Pieróg

Jeśli człowiek bardzo często jest smutny, to nazywa się to depresją chroniczną (dystymią), która jest równie groźna jak tradycyjna. I zacytuję: "Warunkiem rozpoznania dystymii jest depresyjny nastrój utrzymujący się przez większą część dni w ciągu co najmniej dwóch tygodni".

I nie Maybelline, depresji zazwyczaj nie tworzy jedno tragiczne/szokujące wydarzenie. Istnieje oczywiście depresja reaktywna (np. poporodowa, spowodowana śmiercią bliskiej osoby, traumą), ale ma ją niewielki procent chorych. Najczęściej diagnozuję się depresję jedno lub dwu biegunową, która tworzy się bez wyraźniejszej przyczyny (często jest to po prostu zapisane w genach).

Nefrectinie.

Ktoś tu przetrzepał internetowe informatowy chorobowe... Razz

marigolda · Wysłany: Wto 15:45, 10 Mar 2015 Temat postu:

Miewałam kiedyś dość często stany depresyjne, nie życzę tego nikomu.